Ik noteerde tekst die ik hierover op Facebook vond. De moeite waard om hem eens te lezen...
Neen, dit is geen fijne foto, neen wij willen niet perse choqueren, wij willen wel, zoals beloofd de realiteit tonen. Dit is kleine Sylvester, het veulen dat onze merrie Tuffy verloor op oudejaarsavond ten gevolge van het vuurwerk en de stress die dat bij dieren teweeg brengt. Dit veulen betekende voor ons vreugde en hoop, dit betekende een veulentje voor een merrie die erg graag wil moederen. Dit betekende voor onze Vzw ook een stukje toekomst. Wij doen er alles aan om zo goed als mogelijk voor onze dieren te zorgen, wij laten niet zomaar een merrie dekken omdat veulentjes leuk zijn, ze worden immers ook zeer snel groot. Hier is het fokken van een veulen een weloverwogen beslissing met toekomstperspectief. Wij werken met en voor mensen met een beperking, en proberen om paarden te fokken om ze zo goed als mogelijk voor te kunnen bereiden op hun werk, om er een vertrouwensband mee te kunnen opbouwen, vanaf het prille begin, zodat ze voldoende vertrouwen in zichzelf en in de mens hebben om hun taak als volwassen paard goed te kunnen volbrengen, om het vertrouwen op hun beurt door te geven aan de mensen die bij ons leren rijden. Mensen met beperkingen, faalangsten, depressies, enz.... Een paard laten uitgroeien tot een evenwichtig dier dat goed in zijn vel zit is een lang proces en zeer kostelijk. Een dracht duurt tussen de elf en de twaalf maanden, het opgroeien tot 3 a 4 jarige leeftijd, en dan nog het zadel mak maken en basistraining en vervolgopleiding. Een paard heeft ALLE dagen verzorging, beweging en aandacht nodig. Heeft een opvoeding nodig en als gevolg moet het ook goed en verantwoord gevoed worden. Misschien begrijpen jullie nu dat wij ons niet zomaar druk maken in een paar vuurpijltjes, maar dat we echt een serieuze opdoffer gekregen hebben die onnodig was. Dit veulen betekende een stukje toekomst voor onze Vzw ,het is een emotioneel EN financieel zwaar verlies. RIP lieve kleine Sylvester, ze hebben het je niet gegund, maar voor ons bestond je al. Rust zacht Je viert oudejaarsavond in Gentbrugge, bij vrienden die een hond hebben. Die hond is al jaren beste maatjes met jou. Maar wanneer het vuurwerk losbarst, zit de hond bij jou op school. Het dier raakt helemaal buiten zinnen en bijt, naar zijn baasje, en naar jou. Resultaat: een knoert van een blauwe plek nét onder je oog. Voor hetzelfde geld was je, door de hond die helemaal in paniek was, je oog kwijt!
Jaja, vuurwerk, het is écht een feest! |